چرا سوم شعبان روز پاسدار نامیده شده است؟

 در نخستین روز‌های پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ بنا به فرمان حضرت امام خمینی (قدس السره) به جوانان غیور و انقلابی ایران اسلامی، عده‌ای از دلسوختگان راستین و پیروان صدیق ولایت فقیه گرد هم جمع آمدند، و نهاد مقدس سپاه را پی ریزی کردند.

پاسدار در لغت به معنی نگهبان و مراقب است و پاسداران، کسانی هستند که در حساس‌ترین لحظات تاریخ، از میان مردمان برمی خیزند و همچون دژی استوار، مردانه در راه رسیدن به حق و حقیقت و حفظ آن گام برمی دارند. تشابه عملکرد و هم خوانی اهداف پاسداران با سیره عملی امام حسین علیه السلام، موجب شد تا روز تولد مبارکش به عنوان «روز پاسدار» تعیین شود.

شاید در آن روز‌های نخست که هدف سپاه را پاسداری از انقلاب اسلامی و دستاورد‌های آن مطرح می‌کردند، تصور نمی‌رفت که چه مسؤولیت سنگین و رسالت خطیری به عهده‌ی این تشکیلات تازه تأسیس خواهد بود؛ اما از آنجا که محرک حضور در این نهاد، خدمت بی شائبه به انقلاب اسلامی و اطاعت محض و عاشقانه از مقام والی ولایت فقیه بود سپاه به عنوان بازوی توانمند ولایت فقیه، خویشتن را برای هر نوع مأموریت محوله آماده کرده بودند.

امام (قدس سره) در دوم اردیبهشت سال ۱۳۵۸ طی فرمانی به شورای انقلاب رسماً تأسیس این نهاد مقدس را اعلام کردند و شورای انقلاب با تأسیس شورای فرماندهی سپاه گام اساسی را در جهت سازماندهی این نهاد برداشت.

اگر چه سپاه هویتی نظامی دارد ولی، نظامی گری در واقع یک بعد از ابعاد هویت مقدس این نهاد مکتبی و مردمی است.
سپاه نهادی در جهت پیاده کردن اهداف و آرمان‌های والای انقلاب اسلامی است و نامگذاری سال روز ولادت سالار شهیدان به نام روز پاسدار از این جهت است که سپاه آرمانی بزرگ و مقدس دارد که حفاظت و نگهبانی از نظام و حکومتی است که بر اساس اسلام ناب محمدی - صلی الله علیه و آله- برپا شده است و داعیه‌ی تحقق نسبی آن را در جهان امروزی دارد و دامنه‌ی این آرمان تا زمان حکومت عدل جهانی امام مهدی «عج» نیز گسترده است و بدین لحاظ دارای آرمان‌های مکتبی، انسانی و جهان شمول است که باید همیشه حرکت خود را بدان سوی جهت دهد.
از طرف دیگر ایثار و فداکاری برای حفظ نظام اسلامی و دستاورد‌ها و اصول آن، آرمانی است که سپاه با درس آموزی از حماسه‌ی حسینی، آن را خط مشی اصلی خود قرار داده است. از این نگاه، سپاه، حسینی و عاشورایی است و همواره آماده است برای حفظ نظام و حکومت اسلام ناب محمدی - صلی الله علیه وآله- فداکاری کند و با تمام هستی خود در نگهبانی از آن، بکوشد.
سپاه همچون حضرت اباالفضل العباس - علیه السلام- که مطیع محض رهبر و امام خویش بود و به منزله‌ی بازوی امام حسین علیه السلام محسوب می‌شد، بازوی مقام عظمای ولایت می‌باشد. تحقق این هویت مکتبی و آرمان الهی، بدون ارتباط با مقام ولایت، امری ناشدنی است.
سپاه با این پشتوانه‌ی عظیم الهی و مکتبی، به اضافه‌ی نیروی انسانی مخلص، فداکار، آگاه، معتقد و متعهد به مبانی اسلامی، مکتب و ولایت با بهره گیری از سال‌ها تجربه، تخصص و بینش فنی، امروز به صورت مجموعه ای، چون «بنیان مرصوص» است که انقلاب و نظام اسلامی را مانند دژی نفوذ ناپذیر در بر گرفته و از هر خطر و توطئه‌ای مصونیت می‌بخشد؛ و اکنون سپاه با سه بعد بسیار قوی معنوی، نظامی و علمی، تحقق بخش امر خدای تعالی در قرآن است که فرموده:
وَ أَعِدُّوا لَهُمْ ما اسْتَطعْتُمْ مِنْ قوّةٍ و مِنْ رُباطِ الْخَیْلِ تُرْهَبونَ به عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّکُمْ...»

«هر چه می‌توانید برای مقابله با دشمن آماده کنید و تجهیز شوید تا بدین وسیله دشمنان خدا و دشمنان خود را بترسانید و ...»
سپاه با چنین بنیه‌ی معنوی و مادی، چشم اندازی بس روشن پیش رو دارد که عبارت از حفظ نظام مقدس و کشور و نیز تلاش و زمینه سازی برای حکومت بزرگ و منجی بشریت حضرت بقیة الله ارواحنا فداه می‌باشد.
درواقع سوم شعبان سالروز ولادت سومین اخترتابناک آسمان امامت و ولایت، سرور وسالار، شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و نامگذاری این روز به نام روز پاسدار، دارای مفهوم بلند و عمیقی است که اندیشه ژرف و تابناکی را در تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به دنبال دارد.

 گرچه رسماً سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در دوم اردیبهشت سال ۵۸ شروع به کار نمود، اما این نهاد ارزشمند و نهادینه شده انقلاب از همان اوایل پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۵۷ با حضور جمعی از بهترین جوانان این مرز و بوم به منظور دفاع از انقلاب نوبنیاد اسلامی  شکل گرفته بود.

 محسن رضایی فرمانده وقت سپاه درباره انتخاب روز پاسدار می‌نویسد:

"سال اول تشکیل سپاه، مفصل بحث شد که چه روزی را به عنوان روز پاسدار انتخاب کنیم. پس از شنیدن نظرات مختلف، روز ولادت حضرت ابا عبدالله امام حسین (ع) را انتخاب کردیم. دلیل این انتخاب آن بود که پاسداران حاضر بودند برای دفاع از مردم واسلام تا پای جان فداکاری کنند. این روحیه را در طول تاریخ و دریاران امام حسین (ع) دیده بودیم. از زمان تأسیس سپاه تا امروز با فداکاری و جانبازی پاسداران انقلاب، ده‌ها خطر بزرگ ازسر مردم، ایران ونظام اسلامی رفع شده است. این روز را به همه پاسداران ایران اسلامی تبریک می‌گویم. "

نقطه اتصال ولادت بزرگ پاسداراسلام با نامگذاری آن تحت عنوان روز پاسدار در مشی معنوی جهاد است. آن چیزی که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را از همه ارتش‌های  جهان متمایز می‌کند زره پولادین عشق به خدا ومعنویت تک تک کارکنان آن است. همان چیزی که قیام امام حسین علیه السلام را برای همیشه تاریخ ماندگار وجاودان نمود.

چقدر زیباست که روز ولادت امام حسین علیه السلام روز پاسدار باشد. نمی‌شود پاسدار بود وحسینی نبود. واژه پاسدار بودن بی حسین علیه السلام هیچ معنی ومفهومی پیدا نمی‌کند. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در دهه چهارم انقلاب به حق، یکی از معیار‌های اصلی شناخت حق از باطل است. امروز نه تنها ملت ایران بلکه ملت‌های تحت ستم در دنیا، سپاه پاسداران را شاخص  شناختن حق از با طل می‌دانند، زیرا بر این باو ررسیده اند که امام حسین هرگز در مقابل ظلم وگمراهی وضلالت آرام ننشست و با یزید بیعت ننمود وتا ابد به عنوان پرچم حق باقی ماند. سپاه پاسداران نیز در جهان امروز، چون ذوالفقاری در دست مولا  و امام خویش هر کجا نیاز باشد بر ظلم وستم می‌تازد و در مقابل آن خواهد ایستاد.
در تاریخ حیات پر از فضیلت و افتخار سپاه پاسداران، عده زیادی توانستند  به فیض عظیم شهادت نایل آیند و حیات و ممات خویش را به امام حسین علیه السلام هدیه کنند. این‌ها نزد خداوند خود «عند ربهم یرزقون» اند و تعداد بی شماری نیز منتظر وصول به این جمع اند و به این امید زنده اند و زندگی می‌کنند.